Σε φλόγα ερωτική
συχνά μεταμορφώνεσαι
Μετά σκιά κραυγάζουσα
πάθη και κολασμούς
Άλλοτε
κήπος ομιλών
συνομωσίες νυχτερινές
Ή λεωφόρος
π' απορροφά διαβάτες
στην ρευστοτάτη πίσσα της
Κάποτε πόλεμος
με οβίδες φυτεμένες στο μυαλό
Ειρήνη επίσης
μ' αδιέξοδα
κοντά-κοντά χαρακωμένη
Κι ύστερα κίνηση, παύση, αριθμός
και πάντα επικίνδυνος
ανάερος ουρανός
Μα εγώ
Σε προτιμώ κορμί
υγρό κι αποκαμένο μετά τον έρωτα.
