Απο την πληθωρικη ΦΙΛΗ ΧΡΥΣΑ ΒΕΛΗΣΣΑΡΙΟΥ "Αφιερωμένο στην υπέροχη φίλη μου ποιήτρια και συγγραφέα Ελένη Στασινού, που το "μεταφυσικό"-μου φαίνεται- πως άργησε πλησίον μου να τη φέρει. Τελευταίο της βραβευμένο πανευρωπαϊκά έργο "Η Γυναίκα των Δελφών" εκδόσεις ΩκεανόςΧΡΥΣΑ ΒΕΛΗΣΣΑΡΙΟΥ: Η ΕΛΕΝΗ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΠΟ ΩΡΑΙΑ

ΧΡΥΣΑ ΒΕΛΗΣΣΑΡΙΟΥ: Η ΕΛΕΝΗ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΠΟ ΩΡΑΙΑ:   Σ' αγάπησα, Ελένη... Πολλά πολύ, που δε σου γράφω ποίημα. Μου φάνηκε πως ήσουν  το τέλειο κράμα Κατάθλιψης, Χαράς κι Ομο...

Αυτόματοι πωλητές ιστοριών | DOC TV | documenting everyday life

Αυτόματοι πωλητές ιστοριών | DOC TV | documenting everyday life

Το Δωρο μου από την κυρια Χαρίση που την ευχαριστώ πολύ... koukidaki: Οι πιρογιέρηδες του έρωτα

koukidaki: Οι πιρογιέρηδες του έρωτα: Φ έτος τα Χριστούγεννα αποφάσισα να μη στολίσω. Να μην κάνω τίποτα. Είναι πολλά τα όσα συμβαίνουν γύρω μου για να τα αγνοήσω. Έτσι μας ...

MP-ANALISIS: ΒιβλιόΤυπος

MP-ANALISIS: ΒιβλιόΤυπος: Δειτε το βιογραφικό της κα Ελένης Στασινού: http://mpanalisis.blogspot.gr/2012/11/blog-post_16.html Συνέντευξη με την Ελένη Στασινού 1....

οταν ακούς τάξη.. ανθρώπινο κρέας μυρίζει.... \\

Οι Έλληνες περνούν καλά! - Λόγιος Ερμής | Η γνώση ξεκινάει με την αναζήτηση...

Κυκλάμινο - Τόσα φθινόπωρα και δεν γνωρίσαμε ακόμα την ψυχή μας_(Τ. Λειβ...

 

         Σκέφτομαι τώρα τον τρόμο των παιδιών.. Αν γνώριζαν 

πως η ζωή τους τρέφει την ζωή μας.

Νίκος Κυριακίδης Οι Πικροί Άνθρωποι

Οι όμορφοι άνθρωποι Έχουν το βλέμμα τους λίγο χαμένο. [Θα το έχετε προσέξει..] Πηγαίνουν να σκλαβωθούν Φορώντας πάντα τα καλά τους. Βγαίνουν το βράδυ με παρέες Και σιωπούν ή φλυαρούν πολύ. [Δεν μπορεί να μη το ξέρετε..] Αγοράζουν παχιές εφημερίδες Και τις τελειώνουν τόσο γρήγορα. Έχουν την τσαντίλα στην τσέπη Τους έρωτες στα όνειρα Τη «συγνώμη» στο μπροστά της γλώσσας. Στο στήθος τους χοροπηδούνε άλογα Τα πόδια τους τα χαϊδεύουν μαϊμούδες Τ’ αυτιά τους γίναν φωλιές για κουκουβάγιες. Κάνουν τις εξομολογήσεις τους Και τις ακούει το στομάχι τους. Οι όμορφοι άνθρωποι Είναι αξιοπρεπείς: ποτέ δεν παύουν να ζητούν. Είναι πρόστυχοι: αναζητούν μάταια τα άκρα, που ξεφύγαν. Οι όμορφοι άνθρωποι Διψούν συνέχεια, στον ύπνο και τον ξύπνιο. Σιχαίνονται τις εκδρομές Ξέρουν το μέρος τους όλο και πιο λίγο, Το ψάχνουν συνεχώς, μέσα απ’ τις ίδιες διαδρομές. Τους όμορφους ανθρώπους Δεν τους ποθεί κανείς Τους αφήνουν άταφους σα φύγουν. -Κάποιοι μονάχα το ίδιο τρελοί Μυστικά Τους λατρεύουν. Νίκος Κυριακίδης

Καβάφης,‘’ένα μικρό σύμπαν με πολλά μυστικά” | ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ Ο ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΚΑΙ ΤΙΣ ΤΕΧΝΕΣ

Καβάφης,‘’ένα μικρό σύμπαν με πολλά μυστικά” | ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ Ο ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΚΑΙ ΤΙΣ ΤΕΧΝΕΣ

Ricordo di Napoli απο τον αγαπημενο φιλο Aimilios Petrou

a grane of sand

a war by the book

ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΚΡΥΣΤΑΛΛΩΝ

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΡΙΖΟΣ - ΤΙ ΝΑ ΘΥΜΗΘΩ

fish.......ΜΑΡΩ ΝΙΚΑΚΗ

M

FILELLHNES STHN UBRIA LIBRI

Κρατώντας βιβλίο στην ουρά των ΑΤΜ - Book Press

Κρατώντας βιβλίο στην ουρά των ΑΤΜ - Book Press

η υπνοβασία της Ροζαλίας

O erwtikos Theodorakis

Φωτεινή Βελεσιώτου - Τα Παιδιά Της Άλλης Όχθης

ΦΕΡΤΗ ΥΛΗ ΜΕΛΙΤΟΣ (να δημιουργούμε αντισώματα και για την Ευθύνη): ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΚΡΥΜΜΕΝΟΣ ΒΕΖΟΥΒΙΟΣ ΜΕΣΑ ΜΑ...

ΦΕΡΤΗ ΥΛΗ ΜΕΛΙΤΟΣ (να δημιουργούμε αντισώματα και για την Ευθύνη): ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΚΡΥΜΜΕΝΟΣ ΒΕΖΟΥΒΙΟΣ ΜΕΣΑ ΜΑ...: Δεν ξέρω τι καιρό έκανε στην Πομπηία λίγο πριν τον μεγάλο χαμό. Τέλος Αυγούστου ήταν, Μεσόγειος είναι, μπορείς βάσιμα να υποθέσεις πως έκα...

ΚΑΙ ΝΑ ΑΔΕΡΦΕ ΜΟΥ - ΝΙΚΟΣ ΞΥΛΟΥΡΗΣ

ΚΑΛΟ ΠΗΓΑΙΜΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΕ ΜΟΥ ΦΡΑΝΚΟ! FRANCO CORLIANO ENCARDIA ANDRA MOU PAEI

Σπάζοντας τα δεσμά της νεύρωσης...της Βενης Παπαδημητρίου.

Λεμεσου Μαρια Όσο στέρεη στέκω άλλο τόσο χάσκω στο κενό σαν σπίτι που ξεκίνησαν να το γκρεμίζουν και στη μέση μετανιώσαν… Νύχτα ώρα τέσσερις που τέλειωσα το βιβλίο της Βένης όταν έπεσα επάνω στους στίχους της φίλης Μαρίας Λεμεσού.( https://www.facebook.com/mxinaridoy?fref=ts Και ευθύς σκέφτηκα πως δυο αγαπημένες κυρίες την ίδια αίσθηση του «ημιτελούς» την δίνανε η μια σε τέσσερις στίχους και η δεύτερη σε ένα ημερολόγιο εσωτερικής πάλης. Γιατί το βιβλίο της Βένης Παπαδημητρίου, θεωρώ πως δεν είναι άλλο παρά η καταγραφή της πάλης της με τον βαθύτερο της εαυτό. Αυτό που οι γιατροί ονομάζουν νεύρωση. Δεν είχα διαβάσει κάτι παρόμοιο. Ίσως οι καταστάσεις λίγο ως πολύ να είναι γνωστές, (όπως και οι ιστορίες αγάπης που κατά κόρον γράφονται) μα άλλο να τις «τυχαίνεις» εκ του ασφαλούς, και άλλο να έρχεσαι πρόσωπο, να ανοίγεσαι, να επιτρέπεις να παρεισφρήσουν στον δικό σου βαθύ εαυτό, και τελικά να σε αλώνουν με την δύναμη τους, κάνοντάς σε για λίγο (η πολύ) συμμέτοχο στον μοναχικό και άγριο αυτό αγώνα. Διότι αυτό κατάλαβα πως είναι η ζωή σε όποιον του έχει «λάχει» η προίκα αυτή. Ένας άγριος αγώνας επιβίωσης. «Εγώ κι ο φόβος γίναμε ένα» διαβάζω. Και διορθώνω αυτό που έγραψα παραπάνω: Μοναχικός και άγριος αγώνας. με τον φόβο. Αυτός είναι που διατρέχει όλο το βιβλίο. Από σειρά σε σειρά, από σελίδα σε σελίδα, ο φόβος γίνεται σφίξιμο, ιδρώτας, πονοκέφαλος. Γίνεται τρόμος, απεχθάνεται τον συνωστισμό, την ώρα που νυχτώνει, τις ώρες του χωρισμού. Μισεί το άγνωστο εύρος, τους μακρούς δρόμους, τα φανάρια, τις αφετηρίες, τα τέρματα. Επιθυμεί οι διαδρομές να πλησιάζουν στο τέρμα τους και λαχταρά το τέρμα ως σημείο εκκίνησης νέων διαδρομών. Γιατί ο δρόμος είναι η λύση. Έτσι δείχνει. Έτσι πιστεύει. Διότι ο δρόμος είναι ο τρόπος. Που θα εμποδίσει να χαμηλώσει και να κοιτάξει βαθειά μέσα στις πληγές που κουβαλά. Και που δεν γιατρεύονται όσο προσποιείσαι πως δεν τις βλέπεις. Κι είναι οι πληγές αυτές εστίες μόλυνσης, ευαίσθητα πεδία, που αν τις παραβλέπεις η επιλέγεις να τις ξεπεράσεις επιφορτιζόμενος από ευαισθησία με ξένες δυστυχίες, θα κακοφορμίσουν. «Η απόλυτη ταύτιση με αρρώστους η συγγενείς εκλιπόντων ίσως να ευθύνεται» Και βέβαια ευθύνεται. Πως θα μπορούσε να διατεθεί χωρίς να πληρώσει το αντίτιμο Αφού «πάντα ταυτιζόμουν με όλους, συγγενής του καθενός»; Ήδη υπήρχε η απόλυτη ανάγκη «Τελικά αυτό που ήθελα πάντα ήταν ένα χέρι». Με τι περίσσευμα ψυχής θα διέθετε στον περίγυρο χωρίς να εξουθενωθεί. Κι εκεί έρχεται αργά και σταθερά η συνειδητοποίηση ότι η συσσώρευση και η παθητικότητα μόνο κακό έκανε. «Όρθιοι! Δεν θα μας νικήσει ο φόβος μήτε αρπακτικά, που καραδοκούν να καταβροχθίσουν τις σάρκες μας» Κι ετοιμάζεται να δώσει τον χρόνο στον πανικό. Να πει «πως τώρα είναι η ώρα σου» μα μετά θα είναι όλες οι ώρες δικές σου. Όλη η ζωή μια μάχη. Για να φτάσει στο σημείο να αποδεχτεί πως ο εαυτός είναι ο εχθρός. Και επί τέλους καταφέρνει να συνδιαλλαγεί μαζί του. Και να καταλήξει πως υπάρχει, την ξέρει , την αναγνωρίζει, μα εκείνη είναι το αφεντικό. «Ξέρουμε η μια την άλλη» λέει «είσαι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου» κι αποφασίζει πως μαζί θα πορευθούν. ’Όχι εύκολη συμπόρευση. «Η Οδύνη που προκαλεί η νεύρωση ξεπερνάει τα ανθρώπινα μέτρα και όρια αντοχής» διαβάζουμε. Μα να τα αντίδοτα Να υπάρχουν μια ανάσα από εμάς. Ο χορός, η ποδηλασία, η μουσική η αγάπη για το σώμα, τα ταξίδια! Και τότε να που ανακαλύπτει πως ενώ πιστεύει πως έχεις χάσει χρόνο, ο ίδιος ο χρόνος είναι που την έχει σεβαστεί. Δεν την έχει χαρακώσει στην μορφή, έχει πάρει το αντίτιμό του, χαρακώνοντας την ψυχή της. Βγαίνει στην ζωή λοιπόν όπως ακριβώς ήταν την στιγμή που σε επισκέφτηκε η νεύρωση. Και φτάνει στις επάλξεις της ζωής με την σοφία που της έχει δώσει η οδύνη. Μπορεί τότε να δώσει συμβουλές. «Υπάρχουν ψυχίατροι και ψυχιατρίζοντες αλίμονο αν πέσεις στους δεύτερους» Που σημαίνει αφού πρώτα αποδεχτείς την κατάσταση, επιλέγεις γιατρό. Όποιον σε κάνει να νοιώσεις εμπιστοσύνη και άνεση και ζέστα. Εκεί αποφασίζεις να «ξεριζώσεις» την καρδιά σου. Και ανοίγεσαι. Και αποδέχεσαι την αγωγή που θα σου συστήσει. Για χρόνο. Πολλές φορές μεγάλο χρόνο ίσως και ισοβίως. Κατόπιν οφείλεις να αποδεχτείς τον εαυτό σου. Όπως ακριβώς είναι. Δεν τον αρνείσαι. Είναι το πολύτιμο που έχεις και οφείλεις να το διαφυλάξεις. Και αυτόν τον εαυτό βγάζεις έξω, στον κόσμο. Δεν πρέπει να διχαστείς παρουσιάζοντας άλλο πρόσωπο από αυτό που είσαι. Μετά διαλέγεις τους ανθρώπους που μπορούν να μείνουν δίπλα σου. Που με αγάπη και αμεροληψία θα σταθούν σε κάθε σου βήμα. Υπάρχουν και αυτοί. Δεν είναι όλοι «επι πληρωμεί αδελφοί του ελέους». «Ερωτευτείτε» συμβουλεύει η συγγραφέας. Κάνετε μόνο σωστή επιλογή διότι «Έτσι κι αλλιώς ο έρωτας από μόνος του πονάει» Παλέψτε την βήμα – βήμα, συμβουλεύει η φίλη μας. Έτσι κι αλλιώς και η νεύρωση έχει τα οφέλη της. Το μέγα όφελος πως σε κάνει καλύτερο άνθρωπο. Θα προσθέσω κι εγώ, πως σου προσφέρει και ανθρώπους που έχουν δοκιμαστεί σαν φίλοι δίπλα σου. Αυτοί είναι ο δεύτερος θησαυρός μετά την μονάκριβη και ιδιαίτερη εαυτότητά σου. Ένα βιβλίο που θα πρέπει ο κάθε ένας να το μελετήσει. Διότι τίποτε δεν είναι ξένο. Το καθετί που αφορά τον απέναντί μας, αφορά κι εμάς όσο και αν δεν θέλουμε να το αποδεχτούμε. Βένη ευχαριστώ που με το βιβλίο αυτό μου επέτρεψες να προσεγγίζω την ψυχή σου… Ελένη Στασινού. Φωτογραφία της Ελένη Στασινου.

Νατάσα Γκουτζικίδου: Η γυναίκα των Δελφών, Ελένη Στασινού

Νατάσα Γκουτζικίδου: Η γυναίκα των Δελφών, Ελένη Στασινού: Δελφοί, ο ομφαλός της γης. Τόπος ιερός, ακτινοβολεί ακόμα το ελληνικό πνεύμα. Αυτός είναι και ο τόπος που επέλεξε η συγγραφέας κυρία...

Χρύσα Βελησσαρίου ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΩΝ ΔΕΛΦΩΝ ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ ΣΤΑΣΙΝΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ Κ...

Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΚΡΥΣΤΑΛΩΝ ΕΛΕΝΗ ΣΤΑΣΙΝΟΥ...απο τον Βασιλη Αποστολοπουλο

ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ - Αφιέρωμα στην ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ [1/05/2013]

ΠΡΩΤΗ ΜΑΙΟΥ - ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Σωκράτης Μάλαμας - Το σκοτεινό τρυγόνι

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΛΠΟΥΖΟΣ συγγραφέας: «Βεβαιότητες, βιαιότητες». Ο Τάσος Αγγελίδης Γκέντζος συνομιλεί μαζί του αφήνοντας την πόρτα ανοιχτή και τα

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΛΠΟΥΖΟΣ συγγραφέας: «Βεβαιότητες, βιαιότητες». Ο Τάσος Αγγελίδης Γκέντζος συνομιλεί μαζί του αφήνοντας την πόρτα ανοιχτή και τα

το τραγούδι της Ροζαλίας GIannis Tsatsakis ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΟΡΟ ΤΩΝ ΚΡΥΣΤΑΛΛΩΝ Η ΜΕΤΑΒΑΣΗ ΑΠΌ ΕΠΟΧΗ ΣΕ ΕΠΟΧΗ σε ένα βιβλιο.... με τα ματια ενος κοριτσιού

Η διαδήλωση

Η ΑΜΟΙΒΗ ΤΩΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΠΆΝΕ ΤΑΜΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ! Η ΦΙΛΗ ΒΟΥΛΑ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΟΡΟ ΤΩΝ ΚΡΥΣΤΑΛΛΩΝ .

...Boula Athanasiadou χιλια ευχαριστώ. Βoula Athanasiadou Καλησπέρα Ελένη Στασινού. Δέκα μέρες περίπου, αλλά οι ώρες μετρημένες κυριολεκτικά. Ξεκινώντας Τον Χορό Των Κρυστάλλων, δεν είχα να κάνω με ένα απλό λογοτεχνικό βιβλίο. Οι κριτικές που διάβασα πριν το ξεκινήσω, ήταν από ανθρώπους που αφιέρωσαν άπλετο χρόνο στη μελέτη του. Για μένα δεν ήταν εύκολο αυτό, όσο και αν το επιθυμούσα. Το διάβαζα λοιπόν αφού παράλληλα,έμπαινα, και διάβαζα τα ιστορικά στοιχεία που αφορούσαν την Σικελία, στο δικό σας χρονοδιάγραμμα. Τέτοια μελέτη βιβλίου, δεν κάνω συχνά. Σπάνια θα έλεγα. Το κάνω στα βιβλία, αυτά που είναι μετρημένα μέσα στις εκατοντάδες που έχω, και αυτά είναι που μου έχουν μείνει χαραγμένα στο μυαλό μου, που δημιούργησαν μια φοβερή έξαψη κατά την διάρκεια της μελέτης τους, και στο τέλος αναρωτιόμουνα......αφού το περίμενα, γιατί να νιώσω απώλεια, για κάτι αγαπημένο που πήρε τέλος? Απώλεια της παρουσίας της πένας σου, θα το πω εγώ, έτσι απλά. Σ'ευχαριστώ πολύ για τις γνώσεις, για τον τρόπο που φρόντισες να αποθηκεύσω στην μνήμη μου, τόσο σημαντικές στιγμές και εποχές,ιστορικά.., μέσα από το βιβλίο σου. Σ'ευχαριστώ, για την ανθρώπινη πλευρά, που φρόντισες μέσα από τον μύθο, που τον πάντρεψες τόσο μοναδικά με την ιστορία, για τα λόγια και τις πράξεις που έμειναν και θα μείνουν χαραγμένες. Σ'ευχαριστώ τέλος, γιατί αναρωτιέμαι, αν δεν υπήρχε το γυάλινο προφίλ του καθενός μας, αν δεν είχα την μεγάλη τύχη να σε έχω γνωρίσει, κάτι που τώρα πλέον το θεωρώ ευλογία, τι θα είχα χάσει........Δεν θα το γνώριζα θα μου πεις. Πάντα μετριόφρων, πάντα συγκρατημένη, πάντα τελειομανής. Αυτή την εικόνα έχω από εσένα. Τον απόλυτο σεβασμό μου, για την συγγραφέα Ελένη Στασινού, που σίγουρα με αυτό το βιβλίο σου,( θα συμφωνήσω με κάποιον συνάδελφο σου συγγραφέα και δημοσιογράφο), πρέπει και το πιστεύω και γω, να έχεις μπει στο πάνθεον, των μεγάλων Ελλήνων και ξένων συγγραφέων, Ευχαριστώ.

ΣΙΩΠΗ

Μια παράξενη οσμή υπάρχει διάχυτη...Δεν ήξερα πως η σιωπή την βγάζει. Δεν μ΄αρέσει! Την συλλαμβάνουν τα κύτταρα μου με αισθητήρια αρχέγονα. Είναι σιωπή ίδια με τις σιωπές μέσα στις οποιες ανασυγκροτήθηκαν οι επικριτές των Χέλντερλιν, Δάντη, Ντοστογιέφσκι,Προυστ, Τόμας Μαν, Ρόμπερτ Μούζιλ, Μπόρχες..... Βαθειά κακόβουλη σιωπή, που όμως κανέναν ποτέ της δεν καταφερε να αφανίσει. Οι φίλοι θάφτηκαν σε απολογισμούς. Ζητώ βοήθεια, θα πει,σε ομιλούντα χρώματα!

Film d'amore e d'anarchia (1973)

ΕΛΕΝΗ ΣΤΑΣΙΝΟΥ: «Η ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΞΙΩΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΩΡΑΙΑ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΗ… ΔΕΝ ΘΕΛΩ Η ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΝΑ ΣΤΕΓΝΩΣΕΙ…. ΓΙ ΑΥΤΟ ΘΕΤΩ ΤΗΝ ΚΑΤΑΞΙΩΣΗ ΥΠΟ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗ»

ΕΛΕΝΗ ΣΤΑΣΙΝΟΥ: «Η ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΞΙΩΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΩΡΑΙΑ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΗ… ΔΕΝ ΘΕΛΩ Η ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΝΑ ΣΤΕΓΝΩΣΕΙ…. ΓΙ ΑΥΤΟ ΘΕΤΩ ΤΗΝ ΚΑΤΑΞΙΩΣΗ ΥΠΟ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗ»

ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ: «Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΚΡΥΣΤΑΛΛΩΝ», της Ελένης Στασινού

ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ: «Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΚΡΥΣΤΑΛΛΩΝ», της Ελένης Στασινού: ΧΟΡΟΣ    ΤΩΝ   ΚΡΥΣΤΑΛΛΩΝ (ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ)                                 Χριστούγεννα   του 1880             Η φυγάς Μόλο ...

Ο ρόλος του κριτικού λογοτεχνίας - Book Press το σοβαρότερο λάθος, στο οποίο έχει εγκλωβιστεί η σημερινή κριτική, είναι η συζήτηση στην οποία περιορίζεται, συζήτηση για το βιβλίο και όχι για το θέμα που το βιβλίο θέτει.

Ο ρόλος του κριτικού λογοτεχνίας - Book Press

Μπάμπης Δερμιτζάκης: Tahar ben Jelloun, Το κορίτσι της άμμου

Μπάμπης Δερμιτζάκης: Tahar ben Jelloun, Το κορίτσι της άμμου: Tahar ben Jelloun , Το κορίτσι της άμμου (μετ. Λόισκα Αβαγιανού), Αστάρτη 1986, σελ. 194 Μπαμπά με τον κανένα γιο και τις επτά σ...

ΑΠΩΛΕΣΘΗΝ! APOLESTHIN! (I'M LOST) POETRY : ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ "Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΚΡΥΣΤΑΛΛΩΝ" / "THE DANCE...

ΑΠΩΛΕΣΘΗΝ! APOLESTHIN! (I'M LOST) POETRY : ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ "Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΚΡΥΣΤΑΛΛΩΝ" / "THE DANCE...: This is Eleni's Stassinou book not mine . Eleni Stassinou is a great Greek author. I love this one. It is her new book "The D...