ΦΥΛΑΞΟΥ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥΣ

Απ' τις ραγισμένες ματιές 
φυλάξου
Αστραπιαία τα κομμάτια τους
τη ζωή σου 
στα αζήτητα
Δύνανται να πετάξουν

εισαι μαντηλι χρωματιστο

Ακόμα κοιμούμαι με την αυταπάτη σου
Είσαι μαντήλι χρωματιστό
κι εγώ στήθος ιδρωμένο


Αδιόρατα νεύω
διαπερνώντας το θάνατο
να μου δώσεις
πίσω το ψέμμα μου.


Πως εισαι μαντήλι
και  είμαι σώμα και
σε χρειάζομαι.

ΜΕΤΑΜΕΛΕΙΑ

Ας γείρω κι άλλο
κι ας συρρικνωθώ
για τούτο το πουκάμισο 
χρόνια μετά 
π'ακόμα επίμονα
τη μαύρη τρύπα φωσφορίζει και το αίμα
κι από θυμό ξεχωριστά
να με κρατάει χώρια του
αποφασίζει.


Γιατί ήμουν ανεκτίμητος
υπερμεγέθης τοτε
και πλατύς
δεν με αγγίζαν σήματα
κι αμπέχωνα πολεμικά δεν με χωρούσαν.

Κι ερχομαι τώρα εδώ
χρόνια μετά
σκυφτός
το σώμα που εκφύλισε ο χρόνος
να προσαρμοζω
να στρίβω, να σβαρνίζω, να ωθώ
σ' ενα πουκάμισο παλιό
που με αρνείται
Καθώς εγώ τ' αρνήθηκα 
σαν μάχες μαίνονταν παντού....

ΤΑ ΧΕΡΙΑ

Θέλω να δουλέψω,  είπε

για σας κύριε

Πιστέψτε με, αυτά τα χέρια

μπορούν να σας μπάσουν 

στον Παράδεισο

Γνωρίζουν καλά, είπε

κύριε, το σώμα σας

κάθε οστούν με οστό

πόσο σοφά συνδέεται

Τι ηδονή, κύριε

η αρτιμέλειά σας 

μπορεί να τους προσφέρει

και οποίαν ηδονή

μύες,νευρώνες, σύνδεσμοι, 

μόρια

να δρέψουν απ' αυτά!

Είναι χέρια δίκοπα,

κύριε πιστέψτε με

κι έχουν ανάγκη να ποιήσουν 

Ινα μη Εκ-ποιήσουν

.....την ζωή  εννοώ κύριε......

πολλαπλασιασμος

Μια καυτή βροχή όξινη περιμένω
να ξεβάψει την πόλη μέσα στην πόλη
Δεν αντέχω τέτοια πολυκοσμία
που αντηχεί 
στο μυαλό που καθρεφίζει το μυαλό μου.

Η ΛΥΣΗ!

Φίδι στην κοιλιά μου
η απόγνωση αυτή
κι εγώ άρρωστες νύχτες
φακίρη αυλό ονειρευομαι

ΑΔΗΦΑΓΟΣ ΕΡΩΤΑΣ

Ξυπνώ Παντοδύναμη

με τη γλώσσα 

στη γεύση του κόσμου.

Τι μικρός που φαντάζει

κάθε που τον ανακαλύπτω

μέσα σου!

ΣΚΟΤΑΔΙΣΜΌ ΑΥΤΟΙ.....ΣΥΣΚΟΤΙΣΗ ΕΜΕΙΣ

Πότε : Τετάρτη, 1 Φεβρουάριος 2012
 Ώρα: από τις 8:00 μ.μ. μέχρι τις 8:30 μ.μ.
 Τοποθεσία
 ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

 ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΔΕΗ-ΟΧΙ ΣΤΑ ΧΑΡΑΤΣΙΑ
 ΑΝΤΙΔΡΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΝΑ ΔΗΜΟΣΙΟ     ΑΓΑΘΟ ΟΠΩΣ ΑΥΤΟ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΜΑΣ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΡΕΥΜΑ ΣΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΜΑΣ.     ΣΤΙΣ 8 ΤΟ ΒΡΑΔΥ ,ΤΗΝ ΩΡΑ ΤΩΝ ΕΙΔΗΣΕΩΝ Η ΕΛΛΑΔΑ ΘΑ ΣΤΕΙΛΕΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΗΣ ΜΗΝΥΜΑ.
 ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ.

 Το "απαγόν" ή σβήσιμο είναι άλλη μία μοναδική μορφή διαμαρτυρίας που χρησιμοποίησαν τον Σεπτέμβριο του 2002 οι αργεντινοί καταναλωτές για να ακυρώσουν τις αυξήσεις στο ρεύμα και σε άλλα κοινωνικά αγαθά κοινής ωφέλειας.Εσβησαν ταυτόχρονα τα φώτα για ένα τέταρτο σε όλη τη χώρα!Τη βύθισαν στο σκοτάδι και ανάγκασαν κυβέρνηση και εταιρείες σε άτακτη υποχώρηση.

    ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ !!!!!!!!!!!!!

Ο ΣΤΟΧΟΣ

Σαν σιδεράς καλά
τ' ακόνισα το μέταλλο
φωτιά καλή
μπράτσο γερό
κι η λάμα έτοιμη  για φόνο.
Το μόνο πρόβλημα εδώ
τον Αίτιο πως
ανάμεσα σε τόσους ίδιους
να ξεχωρίσω!

Μικρός ο θάνατος στον Έρωτα μπροστά

Αδύναμος θα είναι επισκέπτης
ο Θάνατος
σαν δει πως ο Έρωτας
αυτός
νυχθημερόν 
και δια βίου
μ΄αποτέλειωνε!

ΘΑΝΑΤΟΣ

Η μεγάλη Αποκάλυψη
ερμητικά κλειστό 
το κατώφλι της κρατά
Γι αυτό κι εγώ σε οργασμούς
τη θέαση του επιδιώκω
εντυπώσεις συγγενείς
του θαύματος της
Ανα-παράγοντας.....

Τι Ωραιο Βραδυ!

 

 

 Τι ωραίο βράδυ!
κανονικό
με το βούτυρο σωστά
μετρημένο
Τις ιδέες προσεκτικά
στο ερμάρι στοιχισμένες
Τις εμνεύσεις
ξορκισμένες σύνεση
Το θυμό
σ' επιστολή συστημένη
προς τον βαθύτατο μας δοσίλογο
Τις επαφές ακριβείς
ως δύσπεπτα άωρα φρούτα.
Τι ωραίο βράδυ
κανονικό
Με τα όνειρα σε κλινες
ενδοσκοπικές
Τις σφαγές και τα πεζοδρόμια
να μαίνονται πεινασμένους
σοφά
Εντός της πόλης.
Τι ωραίο βράδυ κανονικό
Με το βούτυρο να λιώνει
στην θαλπωρή μας!

Μέσα στο κρύσταλλο
 χτυπούσαν τα ποτάμια
      Κάπνιζαν τα βουνά,
αχνοφέγγαν οι θάλασσες,
        Κι εσύ κρατούσες
την υδρόγειο στην παλάμη
          Κρυσταλλένια
και κοιμόσουνα στο θρόνο
           Και -Θεε μου-
      ήσουνα δικη μου.


ΑΡΣΕΝΙ ΤΑΡΚΟΦΣΚΙ
μεταφρ. Γιωργος Μολεσκη