φοβος

Βαθειά πόσο φοβάται
εκείνος π΄αγαπά τα σπλάχνα σου
και πελεκά με πάθος
την μητρική σου υποδοχή

Τεχνάσματα γυρεύει
ο ορφανός
το Θειο ν΄ακουμπήσει

Κι εσυ Γυναικα
από τα ύψη
της συμπόνοιας
αδιάβαστη του νου την διαθήκη
παραχώνεις