Άσε το σώμα
με κορμί να σου σκεπάσω
το νου σου ιδεογράμματα
Άσε την πίστη σου να θαψω
σε ιστορίες ανθρώπων
Κι ύστερα
σιωπηλές συμπτώσεις να ζωγραφίσω
ονείρων
μέσ΄τα μάτια σου
Μετά...
μετά που θα κοσμώ
με παραστάσεις Αχερούσειες
την κοιλιά σου
μην έρθεις
μ΄ένα κάτοπτρο να με εμπαίξεις.
Στον άξονα σου
ν' άποσυντεθώ παρακαλώ
σπλάχνο να γίνω σου απ΄αρχής
κι αντίδοτο
θανάτου και ζωής....
