Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΘΥΕΛΛΑ

Για σένα ξέρεις
ο έρωτας μου
έχει τρυπώσει
πιο πίσω από την ψυχή

Εκεί που ο Θεός 
κάνει ταμπάκο
ευδαίμων
αφήνοντας τους  δαίμονες
να  συνταιριάζουν δόκανα.

Δεν τους φοβούμαι
στην Θεία πισαυλή ασφαλής
την θύελλα σου 
να περιγράψω επιθυμώ
μα δεν μπορώ.

Την νοιώθω  τόσο αλλόκοτη
ξηρή
στεγνή
σκόνη βελούδινη θαρρείς
που τρίβεται στο χέρι

Θάλεγα 
σύσπαση φιδιού
π΄αλλάζει ντύμα!