ΠΟΣΟ ΦΟΒΑΜΑΙ

Πόσο φοβάμαι αυτό 
το τεράστιο τίποτα
με  τις θελκτικές όψεις
Τις φλυαρίες των στιγμών 
Την επαρμένη πομπή των λέξεων

Πόσο φοβάμαι
τα εκπαιδευμένα σε τάξη
νοήματα
και τις δοξολογίες  που συντελούνται
στις συγκεντρώσεις

Πόσο φοβάμαι τα θαύματα 
που επαναλαμβάνονται
με ακρίβεια μαθηματική
και τις ανακαλύψεις 
που γυρίζουν την φόδρα της γνώσης 
στο φως

Είναι  όμως οι  νύχτες
-που σαν ηχούν οι προσφιλείς νεκροί-
με στέλνουν  να ζητώ
στο γλυκό σου  σώμα
την ευφυία της σιωπής.......